 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/8296
K: 1990/8557
T: 12.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı ve aynı belediye hudutları dahilinde davalının meskeni bulunduğu ididası ile tahliye istemine ilişkindir. Mahkeme ihtiyaçlının önlemli nedeni ile mesken ihtiyacı yönüden davacı red etmiş davacı vekili 7/son maddesine göre hükmü temyiz etmiştir.
İlk malik hem konut ihtiyacı hem de davalının aynı belediye hududu içinde meskeni olması nedeniyle taşınmazın tahliyesini istemiştir. Yargılamanın devamı sırasında davayı açan malik ölmüş yine mirasçısı yargılamaya katılarak külli halef sıfatı ile davayı takip etmiştir. ihtiyaç şahsa bağlı olduğundan ihtiyaçtan açılan davanın reddi doğrudur. Ancak 6570 sayılı Yasanın 7/son maddesine göre açılan davanın dava hakkı davacıya intikal ettiğine göre bu 2. tahliye sebebinin incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu konuda olumlu olumsuz bir karar verilmemesi ve inceleme yapılmaması bozma sebebi sayılmıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.