 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/7527
K: 1989/9450
T: 25.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, taahhüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davayı kabul etmiş;hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir. 1 - Taahhüde dayanan tahliye davasının taahhüt edilen tarihi izleyen bir ay içinde açılması veya bu süre içinde icra takibi yapılmış olması zorunludur. Daha önce kiracıya bildirilen tahliye iradesinin süreyi koruma niteliği olmadığından böyle bir irade açıklamasının hukuki değeri yoktur. İcra takibi süreyi koruyacağından takip halinde bir aydan sonra da dava açılabilir. Dava süresinde açılmadığından o ayın kirasının ihtirazı kayıtlı alınmaması önemli değildir. Bu cihet kamu düzenine ilişkin olduğu için davalı tarafça ileri sürülme şartı aranmaksızın mahkemece kendiliğinden nazara alınması gerekir.
Olayımızda; dava, yazılı tahliye taahhüdüne istinaden 7.11.1988 tarihinde açılmıştır. Bu taahhütnamede taşınmazın 30.3.1988 tarihinde tahliye edileceği taahhüt edilmiştir. İİk. nun 272. maddesine göre tahliye taahhütlerine dayanılarak açılacak davaların tahliye tarihinden bir ay içerisinde açılması veya icra takibi yapılması gerekir. Bu süre dava veya takip bakımından hak düşürücü bir süredir. Re'sen gözetilmesi gerekir. 30.9.1988 taahhüt tarihine göre bir aylık süre geçirildikten sonra dava açılmıştır. Daha önceden icra takibi yapıldığı ileri sürülmemiştir.Öncelikle davanın süreden reddi gerekir. 2 - Kabul şekli itibariyle de taşınmaz davalı ile Yahya tarafından müştereken kiralanmıştır. Tahliye taahhüdü ise sadece davalı tarafından verilmiştir. Eğer diğer kiracı kiralananı terk etmek suretiyle fiilen veya hukuki işlem veya hukuki fiille kira aktini bozmamışsa tahliye taahhüdünün ikisi tarafından verilmiş olması gerekir. Mahkemenin bu nokta üzerinde durmamış olması da ayrı bir hata teşkil etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.5.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.