 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/7508
K: 1989/9433
T: 25.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, fuzuli işgal sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı men-i müdahale davası olarak nitelendirerek reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, dava konusu taşınmazda kira ilişkisi Alişan ile kurulduğu halde kiracı Alişan'ın bu yeri davalılara kiraladığını veyahutta işgal ettirdiğini ileri sürerek, sebepsiz işgalden davalıların taşınmazdan tahliyesini istemiştir. Bu olayda ileri sürülen fuzuli işgal genel anlamdaki fuzuli işgalden farklıdır. Nitekim davacı, davasını 6570 sayılı Yasanın 12. maddesine yaslamıştır. Bu madde ise kiracının sözleşme hilafına kiralanan yeri kısmen veya tamamen başkasına kiralayamaycağını yahut istifade hakkına veya sözleşmeyi başkasına devredemeyeceğini ya da kendisi taşınmazı bırakmış olsa dahi hiçbir sebeple bu yeri kısmen veya tamamen başkalarına işgal ettiremeyeceğini öngörmektedir. Olayda taşınmaz Alişan'a kiralandıktan sonra davalıların onun vasıtasiyla bu yere girdikleri iddia edildiğine göre uyuşmazlığın Alişan'la yapılan sözleşme ve madde hükümlerine göre değerlendirilip ona göre karar verilmesi gerekirken genel anlamdaki men'i müdahale hükümlerinden bahsedilerek davanın reddi Usulün 8. madde ve anılan yasa hükmüne aykırı görmüştür ve bu nedenle davanın esası incelenmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 25.5.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.