 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/6329
K: 1989/7653
T: 28.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava akte muhalefet sebebiyle kiralananın tahliyesinden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili davalı ve eşinin müvekkiline ve eşine karşı hakaret ettiğini ve tehdidi muhtevi sözler sarfettiklerini, hatta balta ile müvekkilinin hanımına hücum ederek onu yaralamaya teşebbüste bulunduğunu, bu nedenle sabit olan akte aykırılık nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı vekili taraflar arasında üzücü bir takım olayların cereyan ettiğini, ancak davacının eşi ve baldızının sürekli olarak müvekkilinin eşine yakışıksız davranışlarda bulunup ona hakaret ettiklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
Dinlenen davacı şahitlerinden Behçet K. davacının eşiyle birlikte davacının oturduğu dairenin üstünde bulunan yerin kapısını çaldıklarını, amacının tavandaki su sızıntısını gidermek olduğunu, kapıyı açan iki kadın kendilerini görünce yanında duran davacının eşine orospu deyip ana babaya küfrettiğini, davacı tanığı Mükrem Ç. davacının davalıya "boya ver, apartmanın merdivenlerini boyayım" deyince davalının (çingene, ev aldın da adam mı oldun? bir de boya yapacaksın) diye söylediğini diğer davacı tanığı Türker Ü. davalının eşi Ayşe'nin elindeki balta ile davacının eşi Sekimet'e saldırdığını gördüğünü ve seni öldüreceğim diye bağırdığını işittiğini ifade etmişlerdir. Dinlenen davalı tanıkları da taraflar arasında kavga olduğunu, devamlı uyuşmazlık içerisinde bulunduklarını ifade etmişlerdir.Bu durumda davalının ve eşinin davalıya ve eşine karşı tehdit, hakaret ve müessir fiile teşebbüste bulundukları anlaşılmaktadır. Olayın değerlendirilmesinde olaya sebebiyet veren kişinin ilk davranışının önemi yoktur. Davalının ve eşinin B.K.'nun 256. maddesi gereğince kira sözleşmesi devam ederken kendilerine düşen görevleri ifa etmedikleri ve böylece kiralananı açıktan kötü kullandıkları anlaşıldığından kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA 28.4.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.