 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/2514
K: 1989/5592
T: 30.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle tahliye isteminden ibarettir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı askerden dönmüş, yetişkin oğlunun babası ile tartışmaya girip evin içinde huzursuzluk çıkarması sebebiyle ayrı bir konuta ihtiyaç duyduklarını ileri sürüp süresinde açtığı işbu dava ile taşınmazın tahliyesini istemiştir. Davalı, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, davacı tarafın başka taşınmazlarının da bulunduğunu, özellikle Kınalıada'da dayalı döşeli, oturmaya elverişli evlerinin olduğu, o yeri oğlunun ihtiyacına tahsis edebileceğini savunmuş ve davanın reddini istemiştir.Davacının yetişkin bir kız çocuğu ve ihtiyaçlı oğlu ile birlikte kendisine ait 110 m2 alanlı bir dairede oturduğu, çocuklarının yetişkin olması ve evin teşkilatı ve babasıyla ilişkilerinin bozulması nedeniyle ayrı konuta ihtiyaç duydukları davacı tanıkları tarafından ifade edilmişse de yine aynı tanıklarla davalı tanıkları davacının Kınalıada'da boş bir konutunun bulunduğunu bildirmişlerdir. Bu konuttan yazlık olarak bahsedilmişse de, yaz kış oturulabilecek nitelikleri haiz olup olmadığı ve ulaşımı, işyerine gelip gitme koşulları da düşünülerek bu evle konut ihtiyacının giderilip giderilmeyeceği araştırılıp bunun sonucuna ve diğer delilere göre bir karar verilmeyeceği araştırılıp bunun sounucuna ve diğer delillere göre bir karar verilmesi gerekli görüldüğünden mahkeme kararının bozulması icabetmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 30.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.