 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/2172
K: 1989/6231
T: 07.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava esaslı tamir ve tadil nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacılar vekili süresinde temyiz etmiştir.
Davacı, dava konusu yerin bulunduğu binadan imar amaçlı esaslı tadil ve tamirat yapamayacağını belirterek taşınmazın tahliyesi için işbu davayı açmıştır.
Davalı ise uygulanacak tadilat ve tamirat projesinin esaslı olmaktan uzak olduğunu, tadilatın sadece iç değişikliğinden ibaret olup sıhhi tesisat, elektrik tesisatı, ısı yalıtım ve taşıyıcı sistemlerde bir değişikliği gerektirmediği ve imar amaçlı bulunmadığını ileri sürerek davaya karşı çıkmıştır.
Dosya içerisinde onaylı tadilat ve tamirat projesi bulunmadığı gibi, bilirkişi raporunda zimen 1-2-3 normal katlarda dahili tadilatla ilgili bulunduğuna işaret etmekle yetinmiş, bu dahili tadilatın nelerden ibaret olduğu açıklanmamıştır. Ayrıca yapılacak tadilatın sıhhi tesisatta elektrik tesisatında yalıtım ve taşıyıcı sistemde değişiklik yapmayacağı belirtilmiştir. Esaslı tadilat ve tamirat kavramına dokunulmadığı gibi, imar amacı tanım ve kavramına da değinilmiştir. Dahili tadilatla binada ne gibi değişiklikler yapılacağı açıklanmadığı için bunların esaslılık ve imar amaçlı olup olmadığını denetleme imkanı da bulunmamaktadır. Oysa yasada esaslılık ve imar amaçlı unsuru tahliye için temel unsurlardır. Daha tamamlayıcı ifade ile tadilat ve tamirat alelade olmanın aksine köklü ve esaslı olacak ve bu esaslı köklü tadilat binayı daha elverişli ve kullanışlı ve iyileştirici nitelikte bulunacaktır. Karara esas alınan bilirkişi raporu ve nitelikleri içermediğinden yetersiz görülmüştür. Yeniden özellikle yasanın benimsediği konular üzerinde durularak denetime elverişli yeterli kimselerden oluşan bir rapor alınıp bunun sonucuna göre karar verilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 7.4.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.