 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/2052
K: 1989/4148
T: 09.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava neticeten 3 parça taşınmazın ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davada iştirakli ortağın borç miktarını saptanması, dava konusu taşınmaz birden fazla ise dava tarihindeki borçlu ortağın payına isabet eden değerler itibariyle taşınmaz miktarının tebit olunması gerekir. Bunun sonucu borca yetecek taşınmaz veya taşınmazları ortaklığının giderilmesi, fazla kısımlara ilişkin davanın reddedilmesi icap eder.
Olayımızda : Ortaklığın İ.İ.K.'nun 121. maddesine göre istirakçilerden (G.Z.)'nin borcundan dolayı alacaklı tarafından istenmiştir. Bu konuda icra tetkik merciinde alacaklıya verilen izale-i şuyu davası açma yetkisi alacağın ve masraflarının miktarı ile sınırlı olması gerekir. Nitekim mahkeme de bu düşünce ile alacak ve masraflara yeterli bir taşınmazın tercih edilmesini davacıdan istemiştir. Ancak satılarak ortaklığın giderilmesi istenen taşınmazın tercihi davacıya ait olmayıp mahkemenin yukarda yazılı esaslar dahilinde alacak ve masraf miktarının ve borçlunun payına isabet eden miktarı esas alarak borç ve masraflara yetecek bir taşınmazın satılmasına karar vermesi gerekir. Bu nedenle davacının tercih hakkını kullanmadığından bahisle davanın reddi isabetli görülmemiştir ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazların kabulü ile HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 9.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.