DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :

 

KARAR : Dava, şuf'alı payın iptal ve tescili isteminden ibarettir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Şuf'alı payın ilişkin olduğu taşınmaz paydaşlarca özel olarak taksim edilip her bir paydaş belirli bir kısmı kullanırken bunlardan biri kendisinin tasarrufundaki yeri ve ona tekabül eden payı bir üçüncü şahsa satarsa, satışı zamanında o yerde hak iddia etmeyen davacının, tapuda pay satışı şeklide yapılan işlem nedeniyle şuf'a hakkını kullanması M.K.'nun 2 nci maddesinde yer alan objektif iyiniyet kuralı ile bağdaşmaz. Kötüye kullanılan bu hak kanunen himaye görmez. 14.2.1951 gün ve 17/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu hususun davanın her aşamasında ileri sürülmesi, hatta mahkemenin kendiliğinden nazara alması gerekir. Savunmanın tevsii bu gibi durumlarda söz konusu değildir. Davanın bu bakımdan reddi gerekir.  Olayımızda: Davacı şuf'alı payın ilişkin bulunduğu taşınmazda paydaş olduğunu, paydaşlardan (A) ve (M.E.)'ün paylarını 12.6.1986 tarihirde 100.000 liraya (M.E.)'e sattığını ileri sürerek şuf'alı payın iptali ile adına tescilini 8.7.1986 tarihli dilekçeyle istemiştir. Şuf'alı pay dava sırasında 23.7.1986 tarihinde 1.500.000 TL. bedelle Cafer (E.)'e satılması üzerine davacı satışın kötüniyetli olarak yapıldığından bahisle eski bedel üzerinden payın adına tescilini 28.8.1986 tarihli dilekçeyle talep etmiştir. Davacı son malike davasını yönelttiğine göre Usulün 186 ncı maddesi gereğince seçimlik hakkın bu yönde kullanıldığını kabul etmek icap eder. Dava bir aylık hak düşürücü süre içerisinde açıldığına göre dava süresindedir. Ancak davalı taşınmazın paydaşlar arasında taksim edildiğini, uzun zamandanberi her bir paydaşın taksim şekline göre kendi yerini kulandığını, şuf'a cereyan etmeyeceğini savunmuştur. Dosya kapsamından da şuf'alı payın ilişkin olduğu taşınmazın savunma doğrultusunda taksim edildiği ve herkesin kendi yerini kullandığı anlaşılmaktadır. Bu hususta taraflar arasında ihtilaf da bulunmamaktadır.

Bu durumda yukarıda belirtildiği gibi satışı zamanında o yerde hak iddia etmeyen davacının tapudaki pay satışı işleminden yararlanarak şuf'a hakkını kullanması iyiniyetle bağdaşmaz. Bu nedenle davanın reddine karar vermek icap ederken kabul kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 8.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.  

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972