 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/17027
K: 1989/19092
T: 12.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye davasına dair karar Davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı halen oto alım satım yapıp otomobil teşhir yeri olmadığı için kiralananı aldığından bahisle eski malikle yapılan akde dayanarak süresinde bu davayı açmıştır.
Davalı ihtiyacın samimi olmadığını davacının oğlu ile birlikte kollektif şirket şeklinde aynı işi yapıp davanın şirket ihtiyacı için açıldığını bunun mümkün olmadığını savunmuştur.
Gerçekten de davacının oğlu ile birlikte oto alan satıcıların kollektif şirket olduğu ve şirketin kendilerince yönetildiği ve bilirkişi tarafından yetersizliği belirlenen yönlerinin şirket bürosu olduğu alım satımdaki teşhircilik işinin de bu şirketin işi olduğu dosya içindeki bilgi, belge ve tanık sözlerinden anlaşılmaktadır. Şirket ayrı bir tüzel kişiliktir. Taşınmaz gerçek kişi tarafından iktisap edilmiş eski malikle yapılan sözleşmeye halefiyet ancak davacı için düşünülebilir, şirket tüzel kişiliği için düşünülemez. Davacı tanıkları bile oto alım satım ve teşhir işinin şirket tarafından yapıldığını doğrulayıcı beyanda bulunmuşlardır. Davacının şirket dışında müstakilen bir iş yaptığı veya yapmayı planladığı ispatlanamadığına, şirket ihtiyaç için gerçek kişi dava açamayacağına göre davanın bu sebeple reddi gerekirken kabulü isabetli bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 12.12.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.