 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/1672
K: 1989/3694
T: 03.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar 17.12.1987 tarihinde ihtiyaçları için iktisap ettikleri dava konusu taşınmazın boşaltılması için 5.1.1988 tarihli tebliğ ettirdikleri ihtarname ile 6570 sayılı yasanın 7/c maddesi uyarınca kiralananın tahliyesi için süresinde davayı açmışlardır.
Davalı samimiyetsizlik savunmasında bulunarak davayı kabul etmemiştir.
Dosyaya celp edilen belgelerden davacıların (K) Kollektif Şirketinin ortakları olduğu ve her üç davacının da ileri sürülen ticari işlerini şirket halinde yürüttükleri anlaşılmaktadır. Kollektif şirket dışında kalan kimse bulunmadığı gibi şirketten ayrı, bağımsız iş yapılacağı ispatlanamadığı ve davacıların şirketle bütünleşmiş olduğu yine dosyadaki tanık sözleri ve gelen kayıtlardan anlaşılmaktadır. Şahısların ayrı bir tüzelkişilik olan şirket ihtiyacı sebebiyle dava açamayacakları genel kuraldır. Esasen iktisap da davacıların şahsi için vaki olmuştur. Bu hale göre davanın dava ehliyeti yönünden reddi gerekirken bu hal gözden uzak tutularak karar oluşturulması usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA 3.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.