 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/16553
K: 1989/18616
T: 01.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan (...) tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla (...) gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeni ile tahliye ve alacak istemidir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davalının dava konusu taşınmazda 10.5.1984 tarihindenberi kiracı olduğunu, kira parasının yıllık peşin ödendiğini, 15.10.1986 - 15.10.1987 dönemi için 220.000 TL ödenen kira parasının % 30 artırımı ile bunu takip eden 87-88 döneminde 286.0000 TL ödenmesi gerekirken 270.000 lira ödendiğini, 86-89 döneminde ise aynı oranda artışla kira parasının 361.800 TL olması gerektiğini ve bir evvelki seneden noksan ödenen 16.000 TL ile birlikte 377.800 TL.nin 30 gün içinde ödenmesi için 9.12.1988 keşide, 13.12.1988 tebliğ tarihli ihtarname tebliğ ettirdiğini, buna rağmen 25.12.1988 tarihinde tevdi mahalline 288.000 TL olarak noksan ödemede bulunulduğunu ileri sürüp taşınmazın tahliyesi ile bakiye kira alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı, yıllık kira parasının 15.10.1986 - 15.10.1987 dönemi için 220.000 TL. olduğunu ve bu miktar kira parasını ödediğini, 84 Ekiminde başlayan kira parasının ilk seneler için % 25, daha sonraki seneler için % 30 arttırılacağını ve özellikle temerrüde konu edilen 15.10.1988 - 15.10.1989 dönemi için kira parasının bir evvelki seneye göre % 30 artırılacağını ve yıllık peşin ödeneceğini kabul etmiştir.
Karar yerinde de belirtildiği üzere bu konularda taraflar arasında uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık yıllık peşin ödenecek kira parasından stopaj suretiyle vergi kesintisinin yapılabilip yapılamayacağında toplanmaktadır. Davalı daha önceki yıllar kira paralarını net ödemiştir. Öyle ise 1988-1989 dönemi içinde hesap edilen kira parasının net olması icabeder. Oysa davalı stopaj düşerek kira bedelini noksan ödemiştir. Böylece olayda temerrüt olgusunun gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Tahliye ve bakiye kira alacağına karar verilmesi gerekirken davanın reddedilmesi isabetli görülmediğinden karararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA (...) 1.12.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.