 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/15752
K: 1989/17750
T: 20.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına kair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava konusu yeri müvekkillerinin emekli olan eşinin işyeri olarak kullanacağını iddia ederek tahliye isteğinde bulunmuştur. Davalılar vekili aylık 50.000 liradan kira bedelinin 350.000 liraya çıkarılmak istendiğini, uyuşmazlığın kira parasından kaynaklandığını savunmuştur.
Dinlenen davacı tanıkları davacının eşinin 1987 senesinde assubaylıktan emekli olup boşta gezdiğini, dava konusu taşınmazda akü ve lastik ticareti yapacağını belirterek ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır. Dinlenen davalı tanıkları ise davacının davalıların yanına gelerek "ben bu yere çok para vererek aldım" diyerek aylık kirayı 350.000 liraya çıkarma şeklinde teklifte bulunduğunu, davalıların da 120.000 liraya yükseltebileceklerini bildirdiklerini ifade etmişlerdir. Yapılan keşifte kiralananın belirtilen ticari işi yapmaya elverişli olduğu saptanmıştır. Kira parasının günün koşullarına göre arttırılması isteminde bulunması kiralayanın yasal hakkıdır. Tüm dosya münderecatına göre ihtiyacın gerçek ve samimi olduğu nazara alınarak kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.