 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/15401
K: 1989/17362
T: 14.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkin olup mahkeme davayı red etmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, davacının oğlu Ahmet Hamdullah'ın evli olup babası ile birlikte ikamet ettiğini, davalının kiralananı oğluna tahsis etmek istediğini ileri sürerek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyacın samimi olmadığını, davacının boş daireleri bulunduğunu savunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları ihtiyacı doğrulamışlardır. Yapılan keşifte, bodrumdaki boş dairenin tamire muhtaç olduğunu, sıhhi tesisatın bulunmadığını, 875.000 lira masraf ile oturabilir hale geleceğini, 3. kattaki dairenin ise davacının evli olan okuyan oğlu için tahliye ettirilerek ona tahsis ettirilmesinin uygun olacağı anlaşılmıştır.
Davacı vekili bodrum katı davalıya teklif etmiş, davalı bu teklifi kabul etmemiştir. Mahkeme bugünkü şartlarda 875.000 liranın büyük bir meblağ olmadığını, davacının bodrumdaki boş daireyi onartıp oğluna tahsis edebileceğini, bu nedenle ihtiyaç iddiasının samimi olmadığı gerekçesi ile davayı red etmiştir. Malsahibine bodrumda bulunan daireyi onarma külfeti yüklenemeyeceği gibi, kiralanana nazaran çok küçük olan ve bodrumda bulunan bir dairede oğlunu oturtmaya zorlanması da istenemez. Davacı bodrumdaki daireyi davalıya da teklif etmiş olması gözönünde bulundurularak ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmek gerekirken davanın red edilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.