DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme tahliye kararı vermiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı başka bir sebep göstermeden sadece vakfa ait taşınmazın mütevelli tarafından işletileceği isteği ile tahliye davası açmıştır.

Taşınmaz vakfa ait olup davalıya kiralanan bu yer 90 odalı bir işhanıdır. Kira ilişkisi ve bunun feshi 6570 sayılı yasa hükümlerine tabidir. Bu yasada ve özellikle bu yasanın 7. maddesinde ise tahliye sebepleri ayrı ayrı belirtilmiştir. Davacı ise yasada belirtilen sebeplerden hiçbirine dayanmamış, böyle bir sebebin mevcudiyetini kanıtlamamıştır. Sadece mütevelli boşta olduğundan ve onun işletme gereğinden bahsedilmiştir. Bahsedilen böyle bir sebep yasada tahliye sebebi olarak yer almadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken tahliye kararı verilmesi anılan yasa hükümlerine aykırı görüldüğünden hükmün bozulması uygun görülmüştür.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972