DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava mesken ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili müvekkilinin kiralananda bulunduğu binanın üst katında oturmakta olduğunu, sağlık durumunun orada oturmasını engellediğini ve kiralananda oturmak ihtiyacında olduğunu ileri sürerek bu yerin tahliyesini istemiştir. Davalı vekili davacının en üst katta oturmakta olduğunu ve yatalak bulunduğunu alt kattaki kiralananda oturmasında yararı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiş; daha sonra davalı vekili esasen halen davacının oturduğu yerin kendilerine teklif edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Mahallinde yapılan keşif ve şahit ifadelerinden davacının üst kattaki dairede oturmanın güçlük arz ettiği, kiralananda oturmasının yararı bulunduğu anlaşılmıştır. Bu durumda davacının daire değiştirmek hususundaki iddiasında samimi olup olmadığının saptanması bakımından davacının kendi oturduğu yeri davalıya teklif edip etmeyeceğinin sorulması, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bundan zuhul olunarak tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icap etmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972