 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/15226
K: 1989/17327
T: 13.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili müvekkillerinin oturmakta olduğu dairenin yeni inşaat sözleşmesi sebebiyle oturulamaz duruma geldiğini, bunun sonunda davacının kirada oturmaya başladığını, kiralananda oturmak ihtiyacında olduğunu ileri sürerek bu yerin tahliyesini istemiştir. Davalı vekili davacının ihtiyaç iddiası nedeniyle daha önce açılan davaların reddedilip kesinleştiğini, davacının oturması mümkün olan 3 no.lu daireyi kiraya vermesinin ihtiyacının gerçek ve samimi olmadığını gösterdiğini savunarak davanın reddini savunmuştur. Davacının kızına ait 2 nolu dairede otururken o yerin yıkılıp yeniden inşaat yapılmak üzere müteahhide verilmesi üzerine kiraya çıktığı ve halen kiralanmış bir evde oturmakta bulunduğu dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Kirada oturan kişinin kendi evinde oturmaya ihtiyaç duyması tabiidir. Davacının daha önce açtığı ve ihtiyaç iddiasına dayanan davaları reddedilmiştir. Ne var ki 2.3.1987 tarihinde açılıp 7.12.1987 tarihinde red edilerek kesinleşen; 4.4.1988 tarihinde açılan ve reddedilerek 17.2.1989 tarihinde kesinleşen o davalardan sonra ihtiyaçlarının durumunda değişme olduğu açık seçiktir. Davacının o zamanlar oturmakta olduğu evin daha sonradan 17.4.1989 tarihinde inşaat sözleşmesine konu edilmesi ve bunun sonucu olarak 1.7.1989 tarihinden beri davacının kirada bulunması, sonradan ortaya çıkmıştır. Yine kararda sözü edilen 3 no.lu dairenin Eylül 1988 ayı içinde başka şahsa kiralanmasından çok sonra bu olgular gerçekleştiğine göre gerek eski davalar gerek eski kiralamalar ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını göstermez. Tüm dosya içeriği ve açıklanan hususlar nazara alınıp davanın kabulüne karar vermek gerekirken aksi görüşle red kararı verilmesi isabetsiz olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.