 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/15201
K: 1989/17185
T: 10.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı red etmiş, hüküm davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Bir kira yılı içinde yapılmış iki haklı ihtara dayanan tahliye davasının kabulü için ihtarların bir kira yılı içinde muaccel hale gelmiş (istenebilir durumu almış) değişik ayların kirasına ilişkin olarak en az iki defa kiracıya tebliğ edilmesi, haklılığı için de ödemelerin ihtarların tebliğinden önce yapılmaması şarttır. Tebliğden sonra yapılan ödemelerin hukuki değeri yoktur. İhtarların tebliğ ile hukuki sonuç doğuracağından ödemelerde tebliğ tarihinin esas alınması şarttır. Keşide tarihi sadece muacceliyet bakımından önem taşımaktadır. Zira muaccel olmayan (henüz ödenmesi gerekmeyen) kira parasının istenmesi mümkün değildir.
Olayımızda: Taraflar arasında kira sözleşmesi 1.3.1986 başlangıç tarihli ve 3 yıl sürelidir. 1. yıl kira bedelinin aylık 345.000 olması kararlaştırılmıştır. 1.3.1988 ve 1.3.1989 kira yılı içindeki birinci ihtar Ocak 1989 ayı kira bedeli olduğundan o ay kira bedeli 325.000'dir. 4.1.1989 tarihinde keşide 7.1.1989 tarihide tebliğ olunan ihtarnameden sonra 16.1.1989 tarihinde ödeme yapıldığına göre bu ihtar haklıdır. Her ne kadar mahkemece ihtarnamenin 16.2.1989 tarihinde tebliğ edilmiş olduğu, ödemenin ise daha önce yapıldığı kabul edilmiş ise de, bu tesbit bir maddi yanılgıya dayanmaktadır. Zira 16.2.1989'da yapılan tebligat kira bedeline ilişkin değil, ödenmediği iddia olunan yasal faize ilişkindir. Mahkemece de kabul edildiği üzere Şubat 1989 kira bedeli için 6.2.1989 tarihinde keşide, 9.2.1989'da tebliğ olunan ihtarnameden sonra 17.2.1989 tarihinde ödeme yapıldığına göre bu kira dönemi için de iki haklı ihtar olgusu gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla davanın kabulüne karar verilmesi icap ederken yazılı şekilde reddi isabetsiz olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 10.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.