 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/1319
K: 1989/3932
T: 07.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair kararın Dairemizin 27.12.1988 gün ve 15253-20620 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Bu kararın tashihen tetkiki davalı tarafından süresi içinde istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı işini kiralık bir yerde sürdürmekte olup tahliye tehdidi altında bulunduğu taşınmazda yapmakta olduğu market işine tahsis edeceğini ileri sürüp süresinde iş bu davayı açmıştır.
Davalı samimiyetsizlik savunmasında bulunmuş, dava devam ederken aynı davacının bu taşınmaz ile binada bulunan diğer kiralık taşınmaz hakkında 6570 sayılı kanunun 7/c maddesine göre yeniden inşaat yapacağı iddiasıyla davalar açıldığını, hatta 6. Sulh Hukuk Mahkemesinde 987/1022 esas no.lu davada tahliye kararı verildiğini bildirmiştir. Gerçekten davacını ihtiyaç iddiasıyla bu davayı açtıktan sonra taşınmazın bulunduğu binayı yıkıp inşa edeceğinden bahisle tahliye davaları açıldığı, bu davanın konusunu teşkil eden taşınmaz hakkında da aynı sebeple dava açıldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Kendi ihtiyacı için kullanma iddiası ile taşınmazı yıkıp yeniden inşaat yapma iddiasını bağdaştırmak mümkün değildir. Yıkılıp yeniden inşa edilecek yerin öncelikle ihtiyaca tahsis edileceği düşünülemez ve ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığı kabul edilerek bu davanın reddine karar vermek gerekirken kabulü isabetli görülmediğinden Dairemizin tahliye kararının onanmasına dahi 27.12.1988 tarih 15253/20620 sayılı kararın kaldırılması ve mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Dairemizin 27.12.1988 tarih 15253/20620 sayılı onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkemenin 17.10.1988 gün 986/639-988/1757 sayılı kararının BOZULMASINA 7.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.