DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı tarafından süresi içinde istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava, şuf'a hakkı sebebiyle payın iptal ve tesciline ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, karar davalılar vekilince temyiz edilmiştir.

1 - Dosyadaki yazılarla, toplanan delillerle ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2 - Şuf'alı payın ilişkin olunduğu taşınmaz, paydaşlarca özel olarak taksim edilip her bir paydaş belirli bir kısmı kullanırken bunlardan biri, kendisinin tasarrufundaki yeri ve ona tekabül eden payı bir üçüncü şahsa satarsa, satışı zamanında o yerde hak iddia etmeyen davacının, tapuda pay satışı şeklinde yapılan işlem nedeniyle şuf'a hakkını kullanması M.K.nun 2. maddesinde yer alan objektif iyiniyet kuralı ile bağdaşmaz. Kötüye kullanılan bu hak kanune himaye görmez. 14.2.1951 gün ve 17/1 sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca bu hususun davanın her aşamasında ileri sürülmesi, hatta mahkemenin kendiliğinden nazara alması gerekir. Savunmanın tevsii bu gibi durumlarda söz konusu değildir. Davanın bu bakımdan reddi gerekir.

Olayımızda: Şuf'alı payın bulunduğu taşınmazın haricen özel surette parselasyona tabi tutulduğu ve eylemli şekilde taksim edilip tapudaki pay karşılığı belirli bir yer satıldığı ve alındığı savunulmuştur. Hatta böyle belli bir yer satanlar davalı Şentürk satın aldıktan hemen sonra kendi yerine inşaata başladığı, bunu gören davacının da inşaat yapılan yerin yakınında kendi yeri olduğunu söylediği dinlenen bir kısım davalı tanıklarınca ifade edilmiştir. Gerçekten özel surette haricen eylemli şekilde taksim yapılıp paydaşlar arasındaki müşterek münasebet ve kullanım ortadan kalkmışsa tapudaki müşterekliğe dayanarak şuf'a hakkını kullanması hem 27.5.1957 tarih 12/2 sayyılı Tevhidi İçtihatla benimsenen hissedarlar arasında öteden beri mevcut münasebete ve kullanım şekline dışarıdan yabancı kimsenin girmemesini amaç edinen şuf'a hakkının bu amacına hem de dava hakkı gibi subjektif bir hakkın kullanılmasında dahi şart olan M.K. 2. maddesinde de düzenlenen objektif iyi niyet kuralları ile bağdaşmayacağının düşünülmesi icabeder. Bu sebeple gerçekte yukarıda anlatıldığı biçimde eylemli ve özel bir taksim olup olmadığının yeterince araştırılması ve bunun sonucuna göre dava hakkının doğduğu iyiniyet kuralları ve şu'fa hakkının amacına uygun biçimde kullanıp kullanılmadığının tesbiti gerekirken bu konuda yeterli inceleme yapılıp deliller toplanmadan karar verilmesi isabetli görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 14.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972