 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1989/12889
K: 1989/15239
T: 17.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, iki haklı ihtar sebebiyle tahliye talebinden ibarettir. Mahkeme, davayı kabul etmiş; karar, davalı vekilince temyiz olunmuştur.
Davacı, bir kira yılı içinde iki haklı ihtara sebebiyet veren davalının taşınmazdan tahliyesini istemiştir.
Davalı; davayı kabul etmemiş, mahkeme iki haklı ihtar iddiasını sabit görerek tahliyeye karar vermiş ise de, taraflar arasında sayılı Yasanın 1.maddesinde, kanun kapsamı tayin edilirken belediye hudutları içerisinde musakkaf taşınmazlardan bahsedilmiştir. Demek ki, musakkaf olmayan taşınmaz bu kanun kapsamı dışında kalmaktadır. Yine bir kira yılı içinde iki haklı ihtara sebebiyet verilmiş olmaktan dolayı tahliye 6570 sayılı Yasanın (7/e) maddesinde kabul edilmiştir. 6570 sayılı Yasanın kapsamına girmeyen taşınmazlar için bu maddenin uygulama olanağı yoktur.
Dava konusu taşınmaz kira aktindeki nitelenen durumuna göre Borçlar Kanunu hükümlerine tabidir. Borçlar Kanununa göre de bir tahliye nedeni ve istemi ileri sürülmemiştir. Buna rağmen bir kira yılı içerisinde iki haklı ihtara sebebiyet verdiği kabul edilerek tahliyeye karar verilmesi yukarıda açıklanan hukuki duruma ve yasaya aykırıdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.10.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.