 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/8157
K: 1988/13638
T: 04.10.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava, ihtiyaç ve 6570 sayılı Kanunun 7/son maddesine dayanılarak tahliye isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılarla, toplanan delillere ve kararın dayandığı gerektirici sebeplere göre yazlık ihtiyacı için açılan davanın reddine yönelik itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Davacılar vekili müvekkillerinden S.K.'ın yazlık ihtiyacı ve ayrıca davalının aynı belediye hudutları içinde evi olduğundan da bahisle tahliyesini istemi, davalı taraf davanın süresinde olmadığı kiralananın davacılarca satılığa çıkarıldığı bu nedenle samimi bulunmadıklarını savunmuş, ayrıca kendisine ait evi olmadığını da bildirmiştir. Görüldüğü üzere dava iki sebebe dayandırılmış birincisi; konut ihtiyacı, ikinci de 6570 sayılı Kanunun 7/son maddesinde düzenlenen aynı belediye hudutları içinde davalının konutunun bulunmasıdır. Her iki sebep başlı başına tahliye sebebidir. Bunlardan 1. sebep sabit görülmeyip rededilmiştir. Ve yukarıda açıklandığı üzere bunlara yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. tahliye sebebi için davacılar davalının Pangaltı'da oturmaya elverişli konutları olduğuna dair tapu kayıt örneği iraz etmiştir.Davalı buna hiçbir sebeple karşı çıkmamıştır. Her ne kadar yazlık ihtiyacı için kiralanan yerlerde 6570 sayılı Kanunun 7/son maddesinin uygulanması mümkün değilse de dava konusu yer önce yazlık kiralandıktan sonra 1981 tarihinden itibaren akit süreklilik kazanmış ve kullanma yazlık şeklinde konut değil konut biçimine dönüşmüştür. Bu durumda dava konusu yeri yazlık olarak değerlendirmek mümkün değildir. Davalının 7/son maddesinde bahsedildiği şekilde oturacak konutu bulunduğuna göre tahliye ve karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2. maddede açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 4.10.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.