DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava, temerrüt sebebiyle tahliye ve kira alacağının tahsili isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş karar davalılar vekilince temyiz edilmiştir.

Davacı, 1.5.1985 başlangıç tarihli ve 2 yıl süreli kira sözleşmesi ile dava konusu yerde kiracı bulunan davalı ile yapılan kira sözleşmesi özel şartlarında 1.10.1985-31.12.1985 tarihleri arasında kiralayan tarafından masrafları ödenmesi suretiyle kalorifer tesisatı yapılmasının kararlaştırıldığı ve kalorifer tesisatı yapıldıktan sonra da 24.1.1986 tarihli ek sözleşme ile her ay 200.000'er lira peşin yakıt parasınında kiracı tarafından ödenmesinin öngörüldüğü buna rağmen Kasım - Aralık 1986 ile Ocak - Şubat Mart 1987 yakıt parasının ve 1987 Nisan ayına ait kira parasının 8.4.1987 keşide 15.4.1987 tebliğ tarihli temerrüt ihtarına rağmen ödenmediğini ileri sürerek temerrüt sebebiyle tahliye ve toplam bir milyon 400.000.- TL. kira alacağının tahsilini istemiştir.

Davalı önce 24.1.1986 tarihli ek sözleşmeyi kabul etmemiş 190.000 liralık aylık kiraya itiraz etmiş daha sonra ise ek sözleşmeyi kabul ile temerrüt ihtarının yasal içerikli bulunmadığı ve ihtara konu 1987 Nisan ayı kirasının ihtarname tebliğinden önce yatırıldığını ileri sürmüş ve davanın reddini talep etmiştir.

1 - Gerçekten taraflar arasında yapılan 1.5.1985 başlangıç ve iki yıl süreli kira sözleşmesinde taşınmazın otel olarak işler vaziyette davalıya kiralandığı, otel demirbaşlarının davalıya satılmış bulunduğu ve bunun özel şartlarının 7. maddesinde taraflar arasında mutabakat sağlanması halinde 1.10.1985-31.12.1985 tarihleri arasında buraya kalorifer tesisatının yaptırılacağı kabul edilmiştir. Bilahare 24.1.1986 tarihinde yine taraflarca akdedilen ek sözleşmede de yapılacak kalorifer tesisatının bütün giderlerinin mülk sahibi ve kiralayan Şerif tarafından karşılanacağı ve döşenen tesisatın kömür odun vs. giderlerinin kiracılar tarafından ödeneceği öngörülmüştür. Bundan başka aynı ek sözleşmede 1986 yılı Kasım-Aralık ayları ile 1987 yılı Ocak Şubat-Mart ayları için binanın ısınmasının temini zımnında her ay kiracı tarafından mal sahibine kira haricinde 200.000'er TL. ödeneceği kabul edilmiştir.

6570 sayılı Yasanın 5. maddesinde düzenlenen hükmün esprisi içerisinde kaloriferli taşınmazlarda yapılacak değişikliklerin kira parası içinde sayılması ve artışların kira parasına yansıtılması yerleşik içtihatlar ve uygulamalar gereğidir. Ancak, 24.1.1986 tarihli ek sözleşmede 1986-Kasım-Aralık ayları ile 1987 Ocak-Şubat-Mart ayları için özel bir hüküm getirilerek kira haricinde her ay peşin 200.000'er liralık bir munzam ödeme öngörülmüştür. Bu bunzam ödemenin sözleşmedeki açıklık ve sınırlar karşısında kira parası olarak nitelenmesi mümkün değildir.

Öbür taraftan BK.nun 260 ve 288. maddelerinde muacceliyet kesbeden kira paralarını tediye etmesinde kiracıya kiralayan tarafından 30 veya 60 günlük mehil tayin edilerek birikmiş kiraların bu müddet zarfından ödenmemesi halinde sürenin hitamında aktin feshedileceğinin ihtar edileceği hükme bağlanmıştır. Kira niteliği taşımayan bu ödeme böyle bir ihtara konu olamaz. Davacının davalılara gönderdiği 8.4.1987 keşide 15.4.1984 tebliğ tarihli ihtarında ise ek sözleşmedeki 5 aylık 200.000'er liralık ödeme de fesih ihtarına konu edilmiştir. Bu paranın ödenmesi için de 10 günlük süre verilmiştir. Davacı bu ödeme için yasadan ayrı özel bir süre vermekle de bu paranın kira parasına dahil olmadığını teyiden kabul etmiştir. Böylece anılan 5 aylık munzam ödemenin ödenmemiş olması BK.nun 262. maddesindeki hukuki sonucu doğurmaz. Bu madde anlamında hukuki sonuç doğurabilecek olan 1987 Nisan kirasının da ödeme yeri olan bankaya 10.4.1987 tarihinde ihtar tebliğinden önce yatırılmış olduğu anlaşılmaktadır. Bu hale göre temerrüt olgusunun gerçekleştiğinden bahisle tahliyeye karar verilmesi hatalıdır. Kira alacağına gelince; borç doğuran ek sözleşme ile kira haricinde ödenmesi gereken 1986 Kasım-Aralık ve 1987 Ocak-Şubat-Mart ayları için 200.000 'er TL.den toplam 1.000.000.-liranın ödenmediği anlaşıldığından sadece bu miktarın tahsiline karar verilmesi gerekirken ödenmiş bulunan 1987 Nisan kirası ile dava dilekçesinde istenmeyen Mayıs kira parasının da tahsiline karar verilmesi ayrıca bir hatadır. Karar bu sebeple bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.9.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972