 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/2071
K: 1988/3248
T: 03.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalılar vekili temyiz etmiştir.
Davacı dava konusu yeri ihtiyacı için satın aldığını ileri sürerek eski malikle yapılan akte göre süresinde işbu davayı açmıştır. Davalı genel anlamda davaya karşı çıkmış ihtiyacın gerçek ve ciddi olmadığını ileri sürmüştür. İhtiyaç iddiası için davacının dinlettiği tanıklar ve keşifteki bilirkişi kurulu davacının ihtiyacından değil, davacının ortağı bulunduğu ... Çamaşırları Şirketi'nin ihtiyacından bahsetmişlerdir. Öncelikle belirtmek gerekir ki, gerçek şahıs muteber bir temsil yetkisine dayanmadan tüzel kişi ihtiyacı için dava açamaz. Üstelik burda dava açılırken şirketten hiç bahsedilmemiş, gerçek kişilik ihtiyacından sözedilmiştir. Ancak deliller toplanırken tanık ve bilirkişiler bilgi ve kanaatlerini şirket ihtiyacında yoğunlaştırmışlardır. Şirket ihtiyacı için açılmış bir dava olmadığı gibi dava konusu taşınmazda gerçek kişi tarafından iktisap edilmiştir. Bu durumda da muktesibin ortağı bulunduğu şirketin ihtiyacı için dava açma imkanı yoktur. Davanın bu sebeple reddi gerekirken, şirket ve gerçek kişi ihtiyaçları birbirine karıştırılmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz edene iadesine, 3.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.