 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/18052
K: 1989/1265
T: 31.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı süre yönünden reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olmuştur.
6570 sayılı Yasanın 7/b-d,e maddelerine dayanan tahliye davasının anılan yasa maddeleriyle İİK. 272. maddesinin kıyasen uygulanması ve yerleşmiş içtihatlar uyarınca kira akdinin hitamını takip eden bir ay içinde açılması gerekir. Daha önce veya bir aylık dava açma süresi içinde tahliye iradesi kiracıya bildirilmişse bu irade açıklaması süreyi koruyacağından bu bildirimi takip eden döneminin sonuna kadar dava açma hakkı saklı tutulmuş sayılır. Bu gibi durumlarda aktin başlangıcı olan ayın kirasının ihtirazı kayıtlı alınıp alınmaması önemli değildir. Bu cihet kamu düzenine ilişkin olduğu için davalı tarafça ileri sürülme şartı aranmaksızın mahkemece kendiliğinden nazara alınması gerekir.
Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi yoktur. Davacı kira aktinin başlangıcının 24.7.1984 olduğunu ve 24.7.1987 tarihinde sona erdiğini ifade etmiş davalı vekili buna karşı çıkmamıştır. Bu durumda aktin başlangıcının 24.7.1984 süresinde bir yıl olduğunun kabulü gerekir. Son kira dönemi 24.7.1985-24.7.1986 tarihidir. Davacı 3.7.1986 tarihinde ihtar tebliğ ettirmiş olmakla dava açma süresini 24.7.1987 tarihine kadar korumuştur. Dava da 24.7.1987 tarihinden önce 16.7.1987 tarihinde açıldığından süresindedir. Bu nedenle davanın süresinde açıldığının kabulü ile tarafların gösterecekleri ihtiyaç delillerinin toplanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken davanın süreden reddi usul ve yasaya aykırı bulunduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 31.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.