 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/17783
K: 1989/1734
T: 06.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin oğlunun 6 ay kadar önce A.'ya gelip burada kiralık bir evde oturduğunu, kiralanan oğlunun mesken ihtiyacına tahsis edeceğini iddia ederek kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, uyuşmazlığın kira parasından kaynaklandığını savunarak davanın reddini istemiştir. Dinlenen davacı tanıkları, ihtiyaçlının S.'den gelerek A.'ya yerleştiğini ve kiralık evde oturduğunu ve otobüs işlettiğini ileri sürerek ihtiyaç iddisanı doğrulamışlardır. İhtiyaçlı şahsın kirada oturması ihtiyacın varlığının güçlü bir kanıtıdır. Kira parası ile ilgili bilgi veren davalı tanıklarını beyanları sonuca etkili değildir. Bu itibarla ihtiyacın gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken davanın reddi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 6.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.