 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16608
K: 1989/608
T: 23.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına karar dvalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin Almanya'da çalışmakta olduğunu, çocukları (T.) ve (K.) nın Türkiye'de babaannelerinin yanında bulunduğunu, çocuklarına Türkiye'de eğitim ve öğretim yaptırmak istediğini ve bu nedenle kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme ihtiyacın varliğini kabul ile kiralananın tahliyesine karar vermiştir.
Davacı iddiasını ispat yönünden dinlettiği tanıklardan annesi (L.Ö.), (T.) ve (K.)'nın halen okula gitmediklerini ve kendi yanında oturduklarını, anne ve babasının yurtdışında olduklarını, tanık (İ.Ç.) davacının çocuklarının yurt dışında olduklarını, ev boşaldığı takdirde Türkiye'ye göndereceğini, tanık (D.a.) davacının zaman zaman çocukları ile birlikte Türkiye'ye gelip kaldığını beyan etmişlerdir. Dosya içerisinde mevcut nüfus kaydının tetkikinde (T.)'nın 1983, (K.)'nın ise 1984 doğumlu olduğu anlaşılmaktadır. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiştir. Doğmayan bir ihtiyaç için tahliye davası açılamaz. Davacının okula gitmeden çocukları ile birlikte yurt dışında olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu durumda henüz ihtiyaç doğmamıştır. Bu nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken taşınmazın tahliyesine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.