 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16540
K: 1989/716
T: 24.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli (Kütahya 2. Asliye Hukuk) Mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı tarafından süresi içinde istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, şuf'alı payın iptal ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadakı yazılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin süreye ilişkin itarzları yerinde görülmemiştir.
2 - Şuf'alı payın ilişkin olduğu taşınmaz paydaşlarca özel olarak taksim edilip her bir paydaş belirli bir kısmı kullanırken bunlardan biri kendisinin tarrufundaki yeri ve ona tekabül eden payı bir üçücü şahsa satarsa, satışı zamanında o yerde hak iddia etmeyen davacının, tapuda pay satışı şeklinde yapılan işlem nedeniyle şuf'a hakkını kullanması M.K.'nun 2 nci maddesinde yer alan objektif iyiniyet kuralı ile bağdaşmaz. Kötüye kullanılan bu hak kanunen himaye görmez. 14.2.1951 gün ve 17/1 sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca bu hususun davanın her aşamasında ileri sürülmesi, hatta mahkemenin kendiliğinden nazara alması gerekir. Savunmanın tevsii bu gibi durumlarda söz konusu değildiir. Davanın bu bakımdan reddi gerekir.
Olayımızda: Şuf'alı payın bulunduğu taşınmaz bahçeli kargir ev ve dükkanlardan ibaret olup müşterek paydaşlar tarafından eylemli olarak kendi aralarında taksim edilip davalılara pay satan (F.)'ye dükkan isabet edip davacı (F.)'nin eve (M.) diğer dükkanı kullandığı satıcı (F.) nin mahkemeye verdiği açık ifadesinden ve bu ifadeyi davacı tarafın kabul etmiş olmasından anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklandığı üzere kullanım ortaklığı kalmayan taşınmazda tapudaki müşterekliğe dayanılarak dava açılması objektif iyiniyet kuralları ile bağdaşmıyacağından kanunen himaye edilemez. Bu sebeple temyiz eden davalı (K.Ş.)'e ait hissenin iptaline dair kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz itirazların kabulü ile HUMK.'428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 24.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.