 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16528
K: 1989/357
T: 18.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava iktisap ve ihtiyaç nedeniyle tahliye isteminden ibarettir. Mahkeme tahliyeye karar vermiş, davalı süresinde temyiz etmiştir. Davacılar manifaturacılık işiyle uğraştıklarını, bir kısım işlerini kiralık yerlerde sürdürdüklerini, dava konusu yere ihtiyaçları sebebiyle davalının taşınmazdan tahliyesini istemişlerdir.
Davalı davayı kabul etmemiştir.
Davacıların işyerinde yapılan keşifte halen kullandıkları kiralık yerlerin sıkışık olduğunu bazı malların üstüste olduğu, rahat çalışma imkanı vermediği tesbit edilmişse de aynı davacılar aynı ihtiyaç sebebiyle aynı mahkemeye üç ayrı yer için 3 ayrı dava açmışlardır. Dava açılırken her bir yer için, ihtiyaç türlerini somut bir şekilde açıklamamışlardır. İhtiyacın varlığı, kapsamı, ciddiyeti ve zaruri olup olmadığının da değerlendirilebilmesi için, her bir yer için ileri sürülen ihtiyaç türü ve nedenlerinin açıkça belirlenmesi gerekir. Yine bu bakımdan davaların birleştirilmesinde de birlikte inceleme yapılmasında da yarar vardır. Davacılar halen kullandıkları yerleri boşaltacaklarını veya boşaltma tehdidi altında bulunduklarını dahi ileri sürmemişlerdir. Kiralık bir yerde iş yapan davacının tahliye davası açabilmesi için, ya tahliye tehdidi altında bulunması veyahut ihtiyacına tahsis etmek istediği dava konusu taşınmazın kendi kullandığı kiralık yerden üstün nitelikleri haiz olması veya en azından eşit nitelikle bulunması icabeder. Mahkememizin 986/644 esasına kayıtlı dava sebebiyle tahliyesine karar verilen yerin dışında kalan bu dava konusunu oluşturan yerlere de ayrı ayrı ihtiyaç olup olmadığının, yukarıdaki esaslar da nazara alınarak incelenip bunun sonucuna göre karar verilmesi gerekirken noksan incelmeyle yazılı şekilde karar verilmiş olması isabetli görülmemiştir ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA 18.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.