 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16384
K: 1988/550
T: 20.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava esaslı tamirat ve tadilat nedeniyle tahliye istemidir. Mahkemece davanın süre yönünden reddine karar verilmiş, hükmü davacı belediye tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmaz davacı belediye adına tapuya kayıtlıdır. Bu bakımdan belediye ve davalı arasında yapılan kira sözleşmesi 1.2.1985 tarihinde yayımı ile yürürlüğe geçen ve 6570 sayılı yasaya geçici madde getiren 3151 sayılı yasa hükmü ile 1.8.1988 tarihinde sona ermiştir. Çünkü sözü edilen yasa ile getirilen geçici maddenin başında sayılan kurumlara ait sözleşmeleri yürürlük tarihinden itibaren 6 ay sonrası için sona erdirmiştir. Ancak bu süre içinde rayiç ve emsal kira bedelinin ve şartlarının mal sahibi kurumca tesbit edilip kiracıya tebliği, kiracının da 6 ayı takip eden 30 gün içinde yeni kira bedeli ve şartları üzerinden kira mukavelesi yapması öngörülmüştür.
Davalı davacı belediyece tesbit edilen yeni kira bedel ve şartları üzerinden kira sözleşmesi yapmamıştır. Yeni tesbit edilen kiraya karşı kira tesbit edilen kira bedeli üzerinden yine kira akdi yapılmamıştır.
Mahkemece tesbit edilen kira parası üzerinden sözleşme yapılması için davalının yaptığı başvuruda taraflar diğer şartlarda anlaşmadıklarından yeniden kira ilişkisinin kurulması mümkün olmamıştır. Böylece 3151 sayılı yasa ile tanınan kira müddetinin sona erdirilmesinden sonraki yeni kira ilişkisinin oluşturmaya ilişkin geçici süre sona ermiş bulunduğundan başkaca tahliye sebebi ve süresi aranmaksızın taşınmazın tahliyesine karar verilmek gerekirken ara yerde kira akti varmışcasına uyuşmazlığın değerlendirilip süresinde açılmadığından bahisle davanın reddi isabetli görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 20.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.