DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve 720.000 lira kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme tahliye talebinin reddine, kira alacağının kısmen tahsiline karar vermiş hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı murisi Emine adına kocasının vekili tarafından davalıya kiralanan dükkanda kiracı olarak oturan davalının 14.2.1986 tarihinden itibaren kira parasını ödemediğini, yasal içerikli temerrüt ihtarının da sonuçsuz kaldığını ileri sürüp dava konusu yerden davalının tahliyesini ve 720.000 TL. kira alacağının tahsilini istemiştir.

Davalı ise yazılı ve sözlü beyanlarında dava konusu yerin sahibi evvel Emine'nin kocası Sabri'ye vekaleten Şükrü'den kiraladığını ancak bu yerde 1/15 hisse sahibi olduğunu, bu sebeple tahliye davası açılamıyacağını, ancak 14.2.1986 tarihinde itibaren kira da ödemediğini aylık 7.000 liradan 24 ay tutarı 168.000 lirayı yasal faizi ile birlikte ödemeyi kabul ettiğini bildirmiş, kabulle ilgili beyanı için tutanağa imzası alınmıştır.

Mahkeme temerrüt ihtarından önce sahibi evvel Emine'nin ölümü ile davacının kira parasının kendisine ödenmesi için bir uyarı (ihbar) gönderilmediğinden söz ederek davayı reddetmiştir. Gerçekten bir alacağa halef olan kimsenin borçluya bunu bildirmesi icab eder. Ancak bu ihbar yasalarda herhangi bir şekle tabi tutulmamıştır. Yazılı olabileceği gibi sözlüde olabilir. Davalının Emine'nin ölümünden sonra onun tek varisinin davacı olduğunu temerrüt ihtarından önce bildiği anlaşılmaktadır. Tanıklar bunu bazı olaylardan bahsetmek suretiyle açıkca doğrulamışlardır,böyle olunca ayrı bir ihbara gerek yoktur. Kira ilişkisi bellidir, temerrüt sabittir. Yalnız davalının 1/15 oranında paydaş olması üzerinde durulmak gerekir. Toplu mülkiyetin bir türü olan müşterek mülkiyette her paydaşın hak ve yetkileri sınırlı olmakla beraber paydaşlık paylı olan şeyin tamamını kapsar. Onun için böyle bir durumda temerrüt sebebi ile akdin feshi düşünülse bile boşaltma kararı verilemez. Ancak ne varki olayımızda idari ve kullanım bakımından bir taksimden söz edilmiştir. Müşterek mülk 5 dükkandan ibaret olup her bir paydaşa birer dükkan ayrıldığı ve bu şekilde kullanıldığı, davalının ise dava konusu dükkana bitişik bir dükkanı dava konusu dükkanla birleştirmek suretiyle kullandığı ifade edilmiştir. Gerçekten tapuda müşterek olmakla beraber idari bir taksim suretiyle yararlanma ve kullanmaya ayrılmış ise bu takdirde tahliye kararı da verilebilir. Uygulama ve içtihatlar bu doğrultuda oluşturulmuştur. Mahkemenin olaydaki bu özelliği nazara almadan kullanım ayrılığı bulunup bulunmadığını araştırmadan sadece ihbar yapılmadığından bahisle davanın reddine karar vermesi usul ve kanuna aykırı bulunduğundan kararın bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 19.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972