 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16104
K: 1989/147
T: 17.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, akde muhalefet nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir. Davacı vekili, dava dilekçesinde, 1.4.1985 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiralananı davalalardan (G.Y.)'e kiraladığını, kira sözleşmesinin özel şartlar kısmının 2 nci maddesinde devir yasağı bulunduğu halde taşınmazı diğer davalı (A.Y.C.)'a devrettiğini, eski hale getirilmesi için süreli ihtar tebliğ edildiği halde eski hale getirilmediğini ileri sürerek taşınmazın tahliyesini istemiştir. Davalılar, akde aykırılığın mevcut olmadığını, devre davacının zımni muvafakatı olduğunu, kira paralarının ihtirazı kayıtsız alındığını, bu hususta tanıkları olduğunu, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme akde aykırılığı varlığının kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermiştir. 1.4.1985 başlangıç tarihli bir yıl süreli davacı ile davalı (G.Y.) arasında yapılan sözleşmenin hususi şartlar kısmının 2 nci maddesinde (kiracı mal sahibinin muvafakatı olmadan başkasına devir ve ciro edemez. Başkasına kiraya veremez) denilmektedir. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Ancak davalılar davacının devre zımni muvafakatı olduğunu beyan etmişler ve tanık dinletmek istemişlerdir. Sözleşmedeki devir yasağına rağmen kiralanan devredilmiş, kiralayan da bu duruma zımnen muvafakat etmişse akde aykırılığın varlığından bahsedilemez. Bu husus maddi vakıa olduğuna göre şahit dahil her türlü delille isbat edilebilir. Davalılar bu durumu isbat yönünden şahit dinletmek toplanması ve varılacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi icap ederken, davanın kabul edilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.