 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16093
K: 1989/140
T: 17.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli (Karşıyaka 1. Sulh Hukuk) Mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeni ile kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Davacılar vekili, dava dilekçesinde müvekkillerinin anne-kız olduğunu, birlikte oturduklarını, ancak geçinemediklerini, (A.Ö.)'in rüştünü ikmal ettiğini, bundan böyle kiralananda oturacağını ileri sürerek taşınmazın tahliyesini istemiştir. Davalı; ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme, davacı (A.)'ın genç kız olup, ileri sürülen sebebe göre ayrı dairede oturmasının hayatın olağan akışına ters düştüğünden bahsederek davayı red etmiştir. Dinlenen tüm davacı tanıkları, ihtiyaçlı (A.)'ın annesi ile geçinemediğini, bundan böyle kiralananda ayrı oturacağını beyan etmişlerdir. Davalı savunmasını isbat yönünden herhangi bir delil getirmemiştir. İhtiyaçlının rüştünü ikmal ettiği ihtilafsızdır. Rüştünü ikmal eden bir kimsenin ayrı mesken edinmesi yasal hakkıdır. Başkası ile birlikte oturması istenemez. Birlikte oturduğu kişi annesi dahi olsa, bu durum ihtiyacın samimi olmadığını gösteremez. Kendi dairesinde müstakilen oturmak isteyen ihtiyaçlı davacıyı, annesi ile oturmaya mecbur tutmak mümkün değildir. Bu durumda kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
