 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/16065
K: 1989/33
T: 16.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve 82.500 TL alacak istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
BK'nun 260. maddesi uyarınca temerrüt sebebine dayalı tahliye davalarında kiracıya tebliğ edilen ihtarın yasal şartları taşıması istenen kira parasının muaccel olması ve bu kira bedelinin en az verilen otuz günlük süre içinde ödenmemiş olması gerekir. Kira parası götürülüp kiralayanın ayağında ödenmesi gereken borçlardan olduğundan ona götürülerek elden verilmesi veya masrafı kiracıya ait olmak şartıyla konutta ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. Buna uygun olmayan ödemeler yasal değildir. Ancak buna aykırı bir ödeme teamülü taraflar arasında yerleşmişse ona uygun ödeme de geçerli sayılır. Kiracı veya kiralayanın temerrüdü bu esaslara göre çözümlenir.
Olayımızda: Davacı vekili dava dilekçesinde davalının 1986 yılı aralık ile 1987 ocak ayları kirasının 27.500 TL. olduğunu, temerrüt ihtarına rağmen bu aylar kiralarının ödenmediğini ileri sürerek taşınmazın tahliyesi ile Şubat 1987 kirası ile birlikte ödenmeyen 82.500 TL.'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı aylık kiranın iddia edildiği gibi 27.500 TL. olmayıp 13.420 TL. olduğunu, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme davalının aylık kiranın 13.420 TL. olduğuna yemin ettiğinden bahisle davayı reddetmiştir. Taraflar arasında 1.11.1983 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesine göre aylık kiranın 10 bin TL. olduğu her ay peşin ödeneceği ve kira parasının her yıl % 30 artırılacağı şartı bulunmaktadır. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Bu durumda 1.11.1984, 31.10.1984 yılı kirasının 13 bin TL, 1.11.1985 - 31.10.1986 yılı kirasının 16.900, 1.11.1986 - 31.10.1987 yılı kirasının ise 31.970 TL. olduğu anlaşılmaktadır. Davacı Aralık 1986 kirası ile Ocak 1987 kirasını temerrüt ihtarına konu etmiştir. Kiralanan işyeri olduğuna ve kira parası brüt olarak tespit edildiğine göre net kira 1.11.1985 - 30.10.1986 dönemi için 13.420 TL. dır. Temerrüt ihtarına konu edilen 1.11.1986-31.10.1987 kira yılı içinse brüt kira bedeli 21.970 TL.'dir. Bu bedelden stopaj ve savunma fonu payı düştükten sonra net kiranın 17.445. TL. olduğu anlaşılmaktadır. Davalının bu kira parasını gönderilmesi icap eder. Sözleşmeye göre artış yapmadan eski dönem kira pasanının aynen gönderilmesi doğru değildir. Bu durumda temerrüt olgusu gerçekleştiğinden kiralananın tahliyesine ve noksan ödenen kira paralarının da tahsiline karar verilmek icap ederken bundan zuhul ile yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 16.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.