 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15762
K: 1988/20923
T: 26.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, müvekkiline ait kiralanan da dahil 4,5,6 ve 7 numaralı dükkanları birleştirerek oğulları (A.) ve (M.M.)'nin burada birlikte kumaş ve tuhafiye üzerine mağaza açacaklarını iddia ederek iş bu davayı açmıştır. Davalı vekili ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını, davanın fahiş nisbette kira arttırımı talebinden kaynaklandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Dinlenen bir kısım davalı tanıklarından ve mahkemenin kabul şeklinde davacının yapacağı iş için daha müsait olan dükkanların sözleşmelerinin dava açılmadan kısa bir zaman önce yenilendiği ifade ve kabul edilmiştir. Ancak bu kabulün doğru olduğunu kanıtlayan herhangi bir delil bulunmadığı gibi bu husus gereği gibi de incelenmemiştir. Öncelikle davalıdan dava açılmadan kısa bir süre ince davacının kira sözleşmelerini yenilediği işyerlerinin bulunup bulunmadığının sorulması, bu hususta davacının beyanının alınması, varsa kira sözleşmesinin ibraz ettirilmesi, gerektiğinde kiralanan yerler üzerinde ihtiyaca uygunluk yönünden keşif yapılarak durumun açıklığa kavuşturulması gerekir.
Dinlenen davacı tanıkları davacının çocukları (A.) ve (M.)'in boşta olduklarını, herhangi bir işle uğraşmadıklarını ifade etmişlerdir. İhtiyaçlının burada kumaş ve tuhafiye üzerine iş yapacakları ve 4,5,6 ve 7 numaralı dükkanların birleştirileceğini iddia ettiklerine göre ihtiyaçlarını giderecek dava konusu yerlerin dışında bir yerlerinin bulunmaması halinde 4,5,6 ve 7 numaralı dükkanların tümüne ihtiyaçlarının olup olmadığı ve bu dükkanlardan bir veya birkaçının ihtiyaçlarını giderip gideremeyeceğinin saptanarak ve mevcut deliller de bir arada değerlendirilerek bir karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.