 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15653
K: 1988/20487
T: 26.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilinin taşınmaza konut olarak ihtiyacı olduğunu, 1.7.1987 tarihinde Fransa'dan kesin dönüş yapacağını ileri sürerek kiralananın tahliyesini istemiştir. 11.5.1988 tarihli oturumda ise asıl ihtiyaçlının davacının oğlu (H.Ş.) olduğunu, (H.)'nın halen Fransa'da işçi olarak çalıştığını, kesin dönüş yapmadığını, Fransa'da oturmaya devam edeceğini, yurda izinli döndüğünde müstakbel eşi ile kiralananda oturacağını beyan etmiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, ihtiyaçlının halen Fransa'da oturduğunu, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme ihtiyacın varlığını kabulle kiralananın tahliyesine karar vermiştir. Davacının kendi evinde çocukları ile birlikte oturduğu, ihtiyaçlı (H.)'nın yurt dışında işçi olarak çalıştığı, yurda kesin dönüş istemediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Mahkeme de bu durumu kararında kabul etmiştir. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiştir. Doğmayan bir ihtiyaç için tahliye davası açılamaz. İhtiyaçlı halen Fransa'da çalıştığına, yurda da dönmediğine göre ihtiyaç doğmamıştır. Bu nedenle davanın reddine karar vermek icap ederken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.