 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15628
K: 1988/20881
T: 29.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli (İzmir 1. Sulh Hukuk ) Mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, temerrüt nedeni ile kiralananın tahliyesi ve 1.275.351 TL. birikmiş kira alacağının tahsili isteminden ibarettir. Mahkeme tahliye davasını reddetmiş, 696.348 TL.'nin tahsiline karar vermiş, hüküm tahliyeye yönelik olarak davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili davalının 1.10.1982 tarihinden itibaren birikmiş kira paralarını ihtara rağmen ödememek sureti ile temerrüde düştüğünü, temerrüt nedeni ile kiralananın tahliyesini, birikmiş kira paralarının tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili sözleşmedeki sarahat gereği kiralanana harcamalar yaptığını, bu harcamaların toplamı 934.768 TL olduğunu, temerrüdün sağlanabilmesi için kira alacağının belli olması ve muacceliyet kesbetmesi gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
1.10.1982 başlangıç tarihli ve 7 yıl süreli kira sözleşmesinde bir aylık kira karşılığının 18.700 TL. olduğu kabul edilmiş, özel şartların 1 inci maddesinde de kira bedelinin bir yıl önce ödenen aylık kira bedelinin % 20 kadar miktarının her yıl arttırılarak ödeneceği kabul edilmiştir. 2 nci maddede kiralanan için yapılması lazım gelen ve niteliği açıklanan harcamaların da kira bedelinden düşüleceği kararlaştırılmıştır. Bu duruma göre 1.10.1982 tarihinden 31.3.1987 tarihine kadar arttırımlarla birlikte 4 yıl 6 aylık toplam kira bedeli 1.437,236 TL. tutmaktadır. Böylece istenen kira parasının kira sözleşmesindeki açıklık da nazarı dikkate alınmak sureti ile belli ve muayyen olduğu ve muaccel hale geldiği de anlaşılmaktadır. Mahkeme her iki tarafın yaptırmış olduğu tespitteki miktarları nazarı dikkate almamış, yeniden keşif yapmış ve davalının sözleşmenin 2 nci maddesinde açıklanan harcamaların miktarının 934.768 TL. olduğunu bilirkişi marifeti ile saptamıştır. Bu harcamanın ihtara konu edilen kira paralarından tenzil edilmesi sonucu 502.468 TL. kaldığı anlaşılmaktadır. Bu paranın ise 19.3.1987 keşide 20.3.1987 tebliğ tarihli ihtarda öngörülen 30 günlük süre içinde ödenmediği, bu suretle olayda temerrüt olgusunun gerçekleştiği nazara alınarak kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 29.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.