 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15377
K: 1988/20084
T: 20.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz olmuştur.
Davacı vekili kiralananı müvekkilinin yandaki dükkanları birleştirerek birlikte inşaat sıhhi tesisat malzemeleri ticareti yapmak için satın aldığını iddia etmiş, yargılama sırasında da müvekkilinin hala kahvecilik yaptığını, ancak kahvehanenin münhasıran müvekkiline ait olmadığını, buraya bırakarak kiralananda iş yapacağını açıklamıştır.
Davalı vekili davacının 106 m2 genişliğinde faal kıraathanesi bulunduğunu, halen burada çalıştığını, ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını savunmuştur. Dinlenen tanıkların beyanlarına ve yapılan keşfe göre davacının halen 106 m2 kullanım alanlı yerde kahve işlettiği, vergi levhası ve ruhsatnamenin kendi üzerine kayıtlı olduğu, kahvehaneden ayrılarak burayı henüz kardeşinin terk etmediği ve terk için de ciddi bir girişiminin bulunmadığı anlaşılmaktadır. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiştir. İhtiyaçlı davacının halen bir işi olduğuna göre bu işi terk etmeden ikinci bir iş yapma isteğini zorunlu ihtiyaç olarak kabul etmek mümkün değildir. Kiralananın bitişiğindeki dükkanın ilerde boşaltılarak kiralanana katılacağı iddiası ise ihtiyaç gerçekleştikten sonra düşünülmesi lazım gelen bir husustur. Açıklanan nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçeyle kiralananın tahliyesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.