 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15320
K: 1988/20155
T: 21.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili kiralananı üyelikle ilgili işlem merkezi olarak kullanacaklarını, halen faaliyette bulundukları, boşalan yeri de üyelere ve halka açık kütüphaneye tahsis edeceklerini iddia ile işbu davayı açmıştır. Davalı vekili, amacın kira artırımına yönelik olduğunu, 1984 yılında aynı amaçla ihtar çekilip kira parası arttırılınca tahliye davası açılmadığını, ayrıca davacının kendi mülkiyetinde bulunan ve gayesine daha elverişli olan kiralananın bitişiğindeki yerleri kooperatiflere ve doktorlara kiraya verdiklerini ileri sürmüş, 19.12.1987 tarihli keşifte de bitişik binanın en üst katında boş bir katı bulunduğunu, ihtiyacın burada giderilebileceğini savunmuştur. Dava konusu yerin bitişiğindeki binanın 4 oda bir salondan müteşekkil yerinin halen boş olduğu, ihtiyacın burada da giderilebileceği ve buranın kütüphane ve arşiv olarak kullanılmasının mümkün bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacının halen boş olup ihtiyacını giderebileceği bir yeri varken tahliye davası açması ayrıca 28.9.1984 tebliğ tarihli ihtarla aynı ihtiyaç nedenini belirtip kira parası artırılıncaya kadar dava açmaması ihtiyacının gerçek ve samimi olmadığını göstermektedir.
Dosyadaki tüm deliller bu görüşü kanıtlamaktadır. Her ne kadar davacı vekili halen boş olan yeri odanın kurmuş olduğu bir vakfa tahsis edeceğini belirtmişlerse de tahsis keyfiyetinin gerçekleştiğinin kanıtlanamamasına binaen iddiaya önem verilmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçelerle tahliyeye karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.