 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/15182
K: 1988/20573
T: 26.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeni ile tahliye isteminden ibaret olup mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar davacı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
İşyerine ilişkin tahliye davalarında ihtiyaçlının kirada olması halinde ihtiyacın kabulü için ihtiyaçlının ya tahliye tehdidi altında bulunması veya kiralananın yapılacak iş için daha üstün nitelikte, hiç olmazsa çalışılan yerle eşdeğer vasıfta bulunması gerekir. Eşdeğerlik halinde mülkiyet hakkının üstünlüğü nazara alınarak aynı işin kiralananda yapılmasında ihtiyaçlının tercihi esas alınır. Tehdit ve üstünlük koşullarından birinin varlığı ihtiyacın kabulü için yeterlidir. İkisinin bir arada bulunması gerekmez. Tahliye tehdidinin varlığı ileri sürülmeyen bir husus hakkında inceleme yapması mümkün değildir. Ancak açıkça kiralananın üstün vasıfta olduğu belirtilmese dahi ihtiyaç iddiasının içinde bu isteğin varlığını kabul etmek gerekir. Üstünlük vasfı uzman bilirkişi aracılığı ile halen ihtiyaçlının çalıştığı yer ile kiralananda keşif yapılarak yapılacak iş yönünden her iki işyerinin kıyaslaması suretiyle saptanır.
Olayımızda: Davacı eski işini başkasından kiraladığı bir taşınmazda yapmakta iken kullandığı taşınmazın kiralayanı, ihtiyacı bulunduğundan bahisle ihtarname göndermiştir. Bu hali mahkemenin kabulünün aksine tahliye tehdidinin ciddi kanıtı kabul etmek gerekir. Yukarıda açıklandığı şekilde kirada bulunan ihtiyaçlının tahliye isteyebilmesi için tahliye tehdidi altında bulunması veya üstün ya da eşit unsurlardan birinin olayda mevcut olması yeterlidir. Ancak davacı ihtiyacının bir bodrum katta, bir normal katta giderilebileceğini ifade etmiş, bilirkişi de davacının ihtiyacının bodrum hariç normal katlardan birisi ile karşılanabileceğini söylemiştir. Mülkiyet hakkının üstünlüğü ilkesi de gözönünde bulundurularak davacının tercih ettiği normal katlardan birisinin tahliyesine karar verilmesi, böyle bir tercih yapmadığı takdirde davanın tümü ile reddine karar verilmesi icap eder. Mahkeme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.