 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/14979
K: 1988/20670
T: 27.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili müvekkilinin oğlunun evlenip kiralananı konut olarak kullanacağı iddiasıyla dava açmıştır.
Davalı vekili kiralananın işyerine dönüştüğünü, mesken olarak kullanılmasına olanak olmadığını, evlenmenin gerçekleşmediğini, sadece nişanlı olmasının tahliye nedeni sayılamayacağını savunarak davanının reddini talep etmiştir.
Tahliye nedeni olarak sadece davacının oğlunun evleneceği koşulu ileri sürülmüş, reşit olma koşulundan bahsedilmemiştir. Mücerret nişanlanma tahliye nedeni olarak kabul edilemez. Her ne kadar taşınmazın sonradan davacının oğlu (O.H.) tarafından iktisap edildiği anlaşılmışsa da (O.H.)'nin evlenme olayı gerçekleşmeksizin burayı mesken olarak kullanacağı iddia edilmemiş ve dava sebebi dahi islah edilmemiştir. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiştir. İlerde gerçekleşmesi muhtemel bir şarta bağlı kalınarak tahliye davası açılmasının mümkün olmadığı nazara alınıp davanın reddi gerekirken kiralananın tahliyesi usul ve yasaya aykırı olduğundan son hükümdeki hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.