 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/14375
K: 1988/20240
T: 21.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Davacı emekli maaşının günün şartlarına göre yeterli olmadığını, kiralananda zahirecilik işini yapacağını iddia ederek bu davayı açmıştır. Davalı kurum vekili 1.1.1987 tanzim tarihli kira sözleşmesinin 8 inci maddesine göre kira sözleşmesinin sonu olan 31.12.1987 tarihinden itibaren kira dönemi aynı şartlarla 1 yıl uzamış olduğundan süre dolmadan açılan davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasında yapılan 1.1.1987 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinin özel şartlarının 8 inci maddesinde "sözleşme süresi sona erdiği tarihten itibaren kiralanan yerin aynı şartlarla 1 yıl müddetle kiralanması kiralayan için mecburi, kiracı Tekel İdaresi için ihtiyaridir" hükmü kabul edilmiştir. Bu maddede ayrıca kiracı Tekel İdaresinin kira süresini uzatmak istediği zaman kiralayana her hangi bir bildirimde bulundurma şartı da getirilmemiştir. 6570 sayılı yasanın 11 inci maddesinde kiracı kira müddetinin bitiminden en az 15 gün evvel kiralananı tahliye edeceğini yazıyla bildirmediği takdirde sözleşmenin aynı şartlarla 1 yıl uzatılmış sayılacağı yazılıdır. Burada açıklanan husus taraflarca kabul edilen 8 inci maddesindeki koşullarla paralellik arz etmektedir. Davacının sözleşmenin 2 nci maddesinde yazılı tahliye iradesini yeni dönem başlangıcından 3 ay önce davalıya bildirmesi şartını yerine getirmek için ihtar göndermesi ve davalının bu ihtara her hangi bir cevap vermemesini kira süresinin sözleşmede yazılı tarihte sona erdiği şeklinde değerlendirmek mümkün değildir. Zira 8 inci maddedeki koşul kiralananın 1 yıl müddetle uzatılması yönünden kiralayan için zorunluluk şartı olarak kabul edilmiştir. Bu duruma göre akit 1.1.1989 tarihinden itibaren 1 yıl daha uzamış sayılacağından 5.1.1988 tarihinde açılan dava süresinde değildir. Süre yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken işin esası incelenerek yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.