 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1988/13444
K: 1988/19192
T: 08.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, akde aykırılık nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, davalının sözleşmedeki devir yasasağına aykırı davrandığını, ihtara rağmen aykırılığın giderilmediğini ileri sürerek taşınmazın davalıdan tahliyesini istemiştir.
Gerçekten taraflar arasında yapılan sözleşmenin özel şartlarının 4. maddesinde kiracının bu dükkanda kasaplıktan başka iş yapmıyacağı ve dükkanını başkasına devredemiyeceği görülmüştür. Buna rağmen davacının davalı hakkında temerrüt sebebiyle açtığı icra takibinde çıkarılan ihtarlı ödeme emrine karşı verdiği 14.5.1987 tarihli dilekçesinde kiracının kendisi olmayıp M.Ç. olduğunu bildirmiş, maliyeden gelen kayıtlarda da dava konusu taşımazda yapılan kasaplık işinin vergi mükellefinin M.Ç. bulunduğu bildirilmiştir. Böylece kira aktinin kayden ve fiilen M.Ç.'ye devredildiği davalının açık beyanı ile sabittir. Ancak davalı Ocak, Şubat, Mart Nisan kiralaranın davacı adına Ziraat Bankası .... Şubesindeki hesaba M.Ç. tarafından yatırıldığı böylece davacı tarafın devre muvafakatı olduğu ileri sürülmüşse de, esasen ihtarnamenin 8 Ocak 1987 tarihinde tebliğ edildiği böylece kirayı almak suretiyle muvafakat iddiasının dayanaksız kaldığı anlaşılmıştır. Kira sözleşmesindeki devir yasağına aykırı davranıldığı hukuki işlem olarak sabittir. Davalının buna rağmen aynı yerde fiilen bulunması hukuki durumu değiştirmez ve sözleşmeye aykırılığı etkilemez. Bu itibarla tahliyeye karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 8.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.