 |
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E. 1992/9674
K. 1993/5866
T. 29.6.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET Suça konu gümrük çıkış beyannameleri ile bunların dayanağı olan faturalar, serbest ihracatçı beyannameleri ve beyanname taahhütnamelerindeki yetkili imzaların sanıkların eli ürünü olup olmadığı bilirkişiye tesbit ettirilmelidir.
Sahteliği iddia olunan ve yurt içi çıkışlarında kullanılan belgeler içeriği ile imalatçı ve nakliyeci firmaların istihsal ve nakliye imkanlarına göre aralarında kapasite farklılığı ve gönderilen malların cins ve nevi arasında farklılık araştırılmalı, farklılık varsa hangi sanığın bahse konu çıkış evrakını imzaladığı saptanmalıdır.
Sanıklar hakkında 1918 sayılı Yasaya muhalefetten açılan dava dosyası ile vergi mahkemesine açılmış dava varsa dosyası getirtilip tüm deliller birlikte değerlendirilmelidir.
Sanıkların ticari defterleri ile muhasebe kayıtları ve suça konu belgelerin uzman üç bilirkişiye incelettirilmesi, malların imalat, nakliye ve ihracat işlemlerinin defterlere zamanında ve usulüne uygun kaydedilip edilmediği ve kayıtlarda belge tarihine göre teselsül edip etmediğinin saptanması ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayini gerekir.
(765 s. TCK. m. 339 vd.)
Sahtekarlıktan sanık Nezahat ve arkadaşları hakkında yapılan duruşma sonunda; kısmen beraat ve kısmen kamu davasının ortadan kaldırılmasına dair, (Üsküdar Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 20.12.1991 tarihli hükmün temyizen tetkiki müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığından onama isteyen 10.12.1992 tarihli tebliğname ile 14.12.1992 tarihinde Daireye gönderilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli delillere, gerekçeye ve takdire göre müdahil vekilinin sanık Ragıp'a yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle bu sanık hakkında usul ve yasaya uygun bulunan TCK.nun 96. maddesi ile ilgili hükmün ONANMASINA.
Müdahil vekilinin diğer sanıklara yönelik temyiz itirazlarına gelince;
1- Suça konu gümrük çıkış beyannameleri ile bunların dayanağı bulanan imalatçı, aracı ve ihracatçı firmaların düzenledikleri faturalar, serbest ihracatçı beyannameleri ve beyanname taahhütnamelerindeki yetkili imzaların sanıkların eli ürünü olup olmadığının uzman bilirkişiler aracılığı ile tesbitlerinin yaptırılmaması,
2- Sahteliği iddia olunan ve yurt içi çıkışlarında kullanılan belgeler içeriği ile imalatçı ve nakliyeci firmaların istihsal ve nakliye imkanlarına göre aralarında kapasite farklılığı bulunup bulunmadığı ve yurt dışına gönderilen malların cins ve nevi arasında farklılık bulunup bulunmadığı Dış Ticaret Müsteşarlığı aracılığı ile sorulup araştırılarak, farklılık bulunduğu takdirde hangi sanığın bahse konu çıkış evrakını imzaladığının tesbit edilmemesi,
3- Sanıkların ticari defterleri ile muhasebe kayıtları ve suça konu belgelerin Maliye, Gümrük ve Ceza Hukuku sahasında uzman üç bilirkişi marifetiyle incelettirilerek suça konu malların imalat, nakliye ve ihracat işlemlerinin usulüne uygun olarak defterlere zamanında kayıt edilip edilmediği ve kayıtlarda belge tarihine göre teselsül edip etmediğinin saptanması ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayini gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
4- İddianamede sanıklar hakkında 1918 sayılı Yasaya muhalefetten açıldığı belirtilen dava dosyası ile bu konuda Vergi Mahkemesine dava açılmış ise bu dosyaların da getirtilip incelenerek tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmeden yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 29.6.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.