 |
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E. 1992/2265
K. 1992/3903
T. 13.5.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(Belgelerin fotokopi olması)
ÖZET Sanık tarafından bankaya faksla geçildikleri veya fotokopi olarak verildikleri anlaşılan suç konusu belgelerin bankada asıllarının bulunmaması halinde, bu gibi belgelerle iş yapmanın mutad olup olmadığı da saptandıktan sonra fotokopiler onaysız ise TCK.nun 345., onaylı ise 342/3. maddesinin uygulanma durumu tartışılmalıdır.
(765 s. TCK. m. 342/3, 345)
Sahtekarlıktan sanık Gazi hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine dair, (Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 25.4.1991 tarihli hükmün Dairemizin 18.2.1992 gün ve 707/1206 sayılı ilamı ile onanması yolundaki kararına karşı C. Başsavcılığı'nın 20.3.1992 gün ve T. K. 273-48408 sayılı yazısıyla (sanık vekili 9.3.1992 tarihli dilekçesi ile kararı duruşmalı olarak temyiz ettiği halde duruşmasız karar verildiğinden bahisle) karar düzeltme isteminde bulunulması üzerine; dosya 24.3.1992 tarihinde Daireye gönderilmekle tayin edilen günde yapılan duruşma sonunda okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları münderecatına, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli delillere, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre sanık Gazi vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak:
Hazine Kontrolörü Zeynep tarafından düzenlenen inceleme raporunun 17. sayfasında da belirtildiği üzere; suç konusu belgelerin sanık tarafından bankaya faksla geçildiği veya fotokopi olarak verildiklerinin anlaşılması karşısında bu belgelerin asıllarının ayrıca bankaya verilip verilmediği, fotokopilerin onaylı olup olmadığı hususları araştırılıp ve bu gibi belgelerle işlem yapmanın mutad olup olmadığı da saptandıktan sonra, sanığın eyleminin; bankada belgelerin asıllarının bulunmaması halinde fotokopiler onaysız ise TCK.nun 345., onaylı ise 342/3. maddesinin yazılı suçu oluşturup oluşturmayacağının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vekilinin dilekçelerinde ve duruşmalı inceleme sırasındaki temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğ namedeki onama düşüncesinin' reddiyle hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ilişkin oybirliğiyle alınan karar 13.5.1992 günü Yargıtay C. Savcısı'nın Önünde sanık vekilinin yüzüne karşı açıkça ve yöntemince okunup anlatıldı.