 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/19122
Karar no: 1999/20616
Tarih: 16.12.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAMULAŞTIRMADAN ARTA KALAN KESİMDE DEĞER
ARTIŞI (KISMİ KAMULAŞTIRMA)
KAMULAŞTIRMA BEDELİNDEN İNDİRİM
BİLİRKİŞİ RAPORLARI -EK RAPOR
ÖZET : Dere ıslahı için kısmi olarak yapılan kamulaştırma nedeniyle arta kalan kesimde değer artışının kabul edilmesi ve toplam kamulaştırma bedelinden indirim yapılması gerekir.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11/f, 12, 15)
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporlar Yasa hükümlerine uygundur.
Taşınmaz malın tarım arazisi niteliğinde kabulü ile olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tesbit edilmesinde yöntem bakımından bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Dava konusu taşınmaz Karasu Deresinin ıslahı için ve civar arazileri Karasu Deresi taşkınından korumak gayesiyle kısmi olarak kamulaştırılmıştır.
Bu itibarla dava konusu taşınmazın kamulaştırmadan artakalan kesiminde değer artışının olacağı kesindir. Projenin uygulanmasından dava konusu taşınmazın kamulaştırmadan artakalan kesiminde değer artışının olmayacağını kabul etmek, yapılan ıslah çalışmasının tamamen işe yaramadığını kabul etmekle eş anlamlıdır.
Bu açıklamanın ışığı altında bilirkişi kurullarından kamulaştırmadan artakalan kesimdeki değer artışı yönünden ek rapor alınması, bilirkişiler görüşlerinde ısrar ettikleri takdirde yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile fazla artırma yapılması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK'un 428. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 16.12.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.