 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/19535
Karar No : 1998/1911
Tarih : 24.2.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KISMİ KAMULAŞTIRMADA ARTAN KISIMDA DEĞER
ARTIŞI OLMASI
BİLİRKİŞİ RAPORLARI-EK RAPOR
KARAR ÖZETİ: Kamulaştırma, arazilerin taşkından korunması için kısmi olarak yapıldığından arta kalan kesimde değer artışı olmuştur.
Bilirkişi raporlarına ek olarak alman raporlarda; artan kısımda değer artışı olmayacağı yolunda ise de bu husus inandırıcı değildir.
0 halde; yeniden keşif yapılarak; rapor alınması gerekirken; ek raporlar esas alınarak hüküm kurulması doğru değildir.
(2942 s. Kamulaştırma K.m. 11,12,15)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda kamulaştırma değerinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporla değer biçme yöremi bakımından yasa hükümlerine uygundur. Arazi niteliğindeki taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak:
Kamulaştırma, arazilerin taşkından korunması için kısmi olarak yapılmıştır. Bu kamulaştırmanın kamulaştırmadan arta kalan kesimde değer artışına neden olacağı muhakkaktır.
Aksi düşüncenin kabulü halinde DSİ'nin yaptığı taşkından koruma işleminin hiç bir faydasının olmadığını kabul etmek gerekir. Bilirkişi raporlarına ek olarak alınan raporlar artan kısımda değer artışı olmayacağı yolunda ise de bu husus inandırıcı değildir. Devletin ıslahı vs. ile görevli bulunması arta kalan kesimde değer artışı kabule engel değildir.
Belirtilen konuda her iki bilirkişi kurulundan yeniden ek rapor alınması, eski düşüncelerde ısrar edildiği takdirde yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılması ve bilirkişi raporu alınması gerektiği gözetilmeden yasal olmayan düşünceler ve yanlış yorumlara davalı ek raporlar esas alınarak hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcın istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 24.2.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.
