 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/16754
Karar No : 1997/18942
Tarih : 02.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- BEDEL ARTIRIM DAVASI
- ZEMİN BEDELİ - MUHDESAT
- İŞLETME ZARARI
KARAR ÖZETİ : Kamulaştırma bedelinin artırılması davasında zemin için takdir edilen bedelin artırılması yanında, ayrıca işletme zararıda istenmiştir.
Toplam bedel farkından zemin ve işletme zararı için talep edilen miktarlar indirildiğinde kalan bölümün muhtesat Olduğu anlaşılmaktadır.
Bu nedenle muhtesat yönünden de bedel artırım davasının açıldığının kabul edilmesi gerekir.
(2942 s. Kamulaştırma K m. 11)
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabul ve kısmen reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraflar vekillerince yönünden verilen dilekçelerle istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporlar yasa hükümlerine uygundur.
Arsa niteliğindeki zemine emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve zemin bedelinin artırılması na karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu itibarla; davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacının temyizine gelince:
Dava dilekçesinde zemin bedelinin m2.de 70.000 TL'den 2.070.000 TL. çıkartılması talep edilmiş ve ayrıca işletme zararı olarakta 2.000.000.000 TL. talepte bulunulmuştur. Toplam bedel farkı olarakta 6.448.000.000 TLlik talep bulunduğuna göre toplam farktan zemin ve işletme zararı için talep edilen miktarlar indirildiğinde kalan bölümün muhtesata ilişkin talep olduğunu kabul etmek gerekir. Bu itibarla; muhtesat yönünden de bedel artırma davasının açıldığının kabul edilmesi gerekirken bu konuda dava olmadığından bahisle hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazı yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde davacıya geri verilmesine, peşin alınan harcın Hazineye irad kaydedilmesine ve yeniden davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 22.12.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.
