 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E. 1997/15448
K. 1997/17793
T. 1.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAMULAŞTIRIYIASIZ ELATMADA HAK DÜŞÜRÜCÜ SÜRE
DAVANIN SÜRE YÖNÜNDEN REDDİ
MAKTU AVUKATLIK ÜCRETİ
KARAR ÖZETİ : Kamulaştırmasız el atılan taşınmaz üzerinde yapılan keşifte, elatma tarihinden 20 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği anlaşılırsa, açılan davanın reddi gerekir.
Dava süre yönünden reddedilirse, davalı yararına maktu ücreti vekalete hükmedilmelidir.
(2942 s. Kamulaştırma K.m.38)
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız elatma nedeniyle yer bedelinin alınması istem davasından dolayı yapılan yargılama sonunda davanın reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri yönünden verilen dilekçelerle istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava kamulaştırmasız elatma nedeniyle yer bedelinin alınması istemine ilişkindir. Mahkemece davanın 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 38. maddesinde yazılı 20 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olması nedeniyle reddine karar verilmiş hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava süreden red edildiğinden ve hak düşürücü sürede dava ön şartı olduğundan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 8. maddesi gereğince davalı lehine hükmedilecek vekalet ücreti maktu ücreti vekaleti geçemiyeceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine,
Davacılar vekilinin temyizine gelince,
Taşınmaza elatma tarihinden dava tarihine kadar 20 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği mahallinde yapılan keşif ve tanık beyanları ile sabittir. Bu itibarla davanın süre nedeniyle reddine karar verilmesi doğrudur. Ancak,
Davalı yararına maktu ücretten fazla nisbi ücreti vekalete hükmedilmesi doğru değilsede bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün son bendinden yazılı 20.400.000 rakamının çıkarılmasına yerine 4.000.000 TL yazılmasına hükmün böylece düzeltilerek (ONANMASINA) peşin alınan harcın hazineye irat kaydedilmesine ve yeniden harç alınmasına yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcın istenildiğinde davacıya geri verilmesine, 1.12.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.