 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E. 1996/5289
K. 1996/6567
T. 22.4.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BEDEL ARTIRIM DAVASI
KAMULAŞTIRMANIN TEBLİĞİ
KISMEN KAMULAŞTIRMA
KARAR ÖZETİ Kamulaştırma evrakının ilgiliye tebliğ edilip edilmediği yeterince araştırılarak, davanın hak düşürücü sürede açılıp açılmadığı araştırılmalı, kamulaştırmadan arta kalan kısmın değer artışını ne olacağı konusunda gerekirse ek rapor alınmalıdır.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11 / f; 12, 13, 14)
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı İdare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır.
Alınan raporlar değer biçme yöntemi bakımından yasa hükümlerine uygundur.
Kuru tarım arazisi niteliğindeki taşınmaz mala, net geliri esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1- Davacılardan Kerim dışındaki davacılara kamulaştırma işleminin tebliğine ilişkin dosya arasında herhangi bir belge yoktur. Sözü edilenlere kamulaştırmanın tebliğ edilip edilmediğinin ilgili noterlik veya davalı İdareden araştırılmasına ve sonucuna göre davanın 30 günlük hak düşürücü süre içerisinde açılıp açılmadığının tesbiti gerektiğinin düşünülmemesi,
2- Dava konusu taşınmaz mallar kuru tarım arazisi iken, DSİ. tarafından kanal geçirilmek üzere kamulaştı rılmıştır.
Yeni açılan su kanalı ile dava konusu taşınmaz malın kamulaştırmadan arta kalan kesiminin sulanma olanağına kavuşup kavuşmadığının tesbiti, sulanma olanağına kavuşmuş ise arta kalan kesimde değer artışının olacağı ve bu hususta bilirkişi kurulundan ek rapor alınması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı İdare vekilinin temyiz itirazı yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istendiğinde ödeyene geri verilmesine, 22.4.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
