 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/20430
Karar No : 1996/60
Tarih : 15.1.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· KAMULAŞTIRMA
KARAR ÖZETİ : Emsalin aynı yerde aynı büyüklükte aynı nitelikte benzer yüzölçümünde olması ve kamulaştırmaya yakın günlerde satılması zorunlu değildir.
KARAR
Mahkemece iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. 2. bilirkişi kurulunun arsa niteliğindeki taşınmaz mala emsal inceleme ve karşılaştırılması yaparak değer biçme yöntemi yasaya uygundur. İlk bilirkişi raporu ve eki ise yasa hükümlerine aykırı olduğundan geçersizdir. Şöyleki,
Dava konusu taşınmaz mal arsa niteliğindedir. Kamulaştırma kanununun kıymet taktiri esaslarını gösteren 11.maddesinin 3.fıkrasının özellikle arsalara ilişkin (g) bendi uyarınca kamulaştırma gününden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre satış değerinin tesbiti ve bedelin tesbitinde etkisi olan diğer unsurlarda dikkate alınarak 4.fıkra gereğince her unsurun gerekçeleri ve değere katkı oranları ayrı ayrı belirlenip dayanakları gösterilmek suretiyle değerlendirilerek kamulaştırma bedelinin saptanması gerekmektedir.
Emsalin kamulaştırılan taşınmaz malla aynı konumda olması, taşınmaza yakın yerlerde bulunması aynı nitelik ve özellikleri taşıması, benzer yüzölçümünde olması veya kamulaştırmaya yakın günlerde satılması zorunlu değildir. Ayrı özellik ve nitelikleri taşıyan başla yerlerde bulunan ve eski günlerde satılmış olan emsal kayıtlarda tek tek dava konusu taşınmazla karşılaştırılıp incelenerek aradaki farklılıklar belirtilip üstün ve eksik yönleri açıklanmalı ve eski günlerdeki satışlarla kamulaştırma günü arasında geçen zaman içindeki taşınmaz malların değerinde ortaya çıkan değişiklikler gösterilerek gerekirse fiyat endeksleride uygulanarak bir değer biçilmelidir.
Bilirkişi raporunda bu esaslar çerçevesinde karşılaştırma ve inceleme yapılmadan sonuç kısmında genel deyimlerle değer biçilmesi geçerli olan ikinci raporda belirlenen değerle kıymet taktir komisyonunca biçilen değer arasında bir mislini aşan önemli oransızlık bulunduğu halde kamulaştırma kanununun 15/11.maddesi uyarınca yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırılması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istendiğinde ödeyene geri verilmesine 15.1.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.